ေငြစႏၵာလေရာင္ေအာက္မွာ ရႊမ္းၿမၿမသာယာနိန္ေရ
ခုနစ္စင္ႀကယ္ၿပာေခ်တိ ေၿပာင္ေၿပာင္ညိမ္းညိမ္းေတာက္ပနိန္ေရ။
လမုိက္ညဧ႔ေခ်ာက္နက္ထဲ တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္နိန္ေရ
တရႊိ႔ရႊိ႔လွမ္းလုိက္ေရၿခီလွမ္းက အပင္ရိပ္တိကုိဦးတည္နိန္ေရ။
အစိမ္းေရာင္ဆုိးထားေရ လီညွင္းတစ္စုံက
ႀကြီကြဲၿပီးေက ငါ့ႏွလုံးသားတည့္တည့္ကုိ၀င္လာေရ
မႀကာမႀကာ မိတ္ေဆြအၿဖစ္နန္႔လား
ခံစားမွဳတစ္ခုက အတိတ္နန္႔ေရာယွက္လခဗ်ာလ္။
စုိေၿပနိန္ေရဥယ်ဥ္ထဲမွာ ပန္းပြင့္ေခ်ဘ၀ကုိ
လီၿပီလီညွင္းနန္႔ အီးၿမေအာင္ေပြ႔ဖက္ပနာ
ရင္တြင္းသုိ႔စိမ့္၀င္ေအာင္ ဇာတ္လမ္းၿခင္းခစြာလည္း
မင္းတစ္ေယာက္တည္းရာ။
အီးၿမနိန္ေရ လေရာင္ရိပ္ဘ၀ကုိ
တိန္ညဳိတိဖုံးလီေအာင္ အမုန္းဇာတ္လမ္း
ခင္းခစြာကလည္း မင္းတစ္ေယာက္ပါ။
ဆင္ၿခီမယွိေကလည္း အမုန္းစကားတိပီး
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ ပန္းတစ္ပြင့္ပုိင္ၿခြီခ်လုိက္စြာကလည္း
မင္းတစ္ေယာက္ပါ။
ခုိင္ႀကီး
No comments:
Post a Comment